Ik hoor piepende banden voor me en zie in een flits het gezicht van de geschrokken bestuurder. In mijn handen heb ik haar capuchon. Mijn benen trillen. De kust is veilig. Voor nu..
Browsing Category
Moederschap
Sorry Manlief? Noem je mij zo? Materialistisch? Met betraande wangen en rode ogen sta ik voor manlief die zich van geen kwaad bewust is. Wat boeit zo’n stomme wagen nou? grapt hij er volkomen nuchter uit. Stomme-wagen? Ho even! Gefrustreerd loop ik weg. Ik ga staan, pal voor de “stomme wagen” als ik er met schokkerige stem uit weet te krijgen;
Enkele weken geleden plaatste ik een foto in mijn instagram stories. Mijn meisjes waren ineens weer helemaal fan van het opklapbare houten mini keukentje dat ze uit de kast hadden gevist. Onze ietwat kleine kamer was/is niet echt geschikt voor een reusachtige speelkeuken maar de liefde voor die dingen is er des te meer. Wellicht komt het er ooit nog van. Een voor onder de veranda, in de tuin of op hun eigen kamertjes misschien? Wie weet!
“Lieverd, haal die onderbroek van je hoofd.” Als moeder van twee peuters (oké, vooruit 1 dreumes) moet ik toegeven dat ik mijn pedagogische skills af en toe met de wind laat meevliegen. Ach, so be it. Dat peuters ons altijd weer in de meest hilarische situaties weten te brengen blijkt maar weer. Vandaag geen “dé leukste uitspraken van peuterlief”. Vandaag de kant van moeder… Want echt, peutermama’s be like.. “Lieverd, niet met je vinger bij je zus in d’r neus. ” “Zand is niet om te eten schat, het is een nepijsje” “Alsjeblieft, wil je van haar hoofd afgaan” “Kijk uit met die schaar bij je haar!!” “Knuffelen doen we om de buik, dit is killen” “Niet met je tong over het raam!” “Lieverd, haal je die onderbroek even van je hoofd.” “Mag mama mijn hakken nu zelf weer aan?” “Wat zei mama nou? Niet de hele wc rol in één keer doorspoelen!” “Nee, de politie komt er niet aan” “Wil je van mijn schoot afgaan? Mama is aan het plassen.” “Nee joh, je hoeft heus niet in de gevangenis” “Word je er éterig van zeg je? Hongerig of..?” “Een sticker? Of je er op mag kleuren? Prima schat. Hoe […]
We blinken uit. In klagen! Is dat zo? Terwijl ik in de ochtend het officiële hittegolf bericht voorbij zie komen bestudeer ik hoe verderop een onbekende man met aanzienlijk ontbloot bovenlijf aan het werk is op een dak. Ik vul op mijn beurt puffend een badje in de achtertuin. Het is heet. Bloedheet! De mussen vallen uit de boom, de vlinders verbranden bijna vliegend en ook mijn hortensia’s laten hun koppen hangen. De kinderen hangen aan mijn benen en het enige dat wij willen is airco, chips en softijs, met spikkels natuurlijk terwijl we even een potje keihard klagen.
De vraag van de verloskundige tijdens mijn eerste kraamweek zorgt die morgen voor een blos op mijn wangen. Wat dacht je dan? Dat ik met mijn ontplofte onderkant ooit weer bij zinnen kom en na wil denken over een tweede? Ik start zodra het mag beantwoord ik haar vriendelijk.. Dat ik en mijn anticonceptie kennelijk minder goed op elkaar in waren gespeeld bleek wel een ruim jaartje later toen ik opnieuw een positieve test in handen had. uhh.. Wauw! Lees ook: “Nee zeggen tegen jouw bestaan? Twee streepjes!” Na de geboorte van onze jongste ging ik anders (lees: drastischer) nadenken over anticonceptie. Mijn gezin voelde voor nu compleet met twee prachtige meisjes. Ik wilde iets dat ik me zekerheid gaf en ook een beetje gemak. Ik struinde een tijdje over het internet, las verhalen en won overal wat informatie in. Doktersbezoek Uiteindelijk maakte ik een afspraak bij de huisarts voor duidelijke uitleg in de wereld van anticonceptie en mijn vragen rondom de markt van spiralen. Het idee dat er iets in mij zou worden geplaatst deed me lichtelijk duizelen. En in “beval toestand” is het toch anders om in de beugels te hangen van een professional dan op een doodgewone […]
Het is een doodgewone morgen zonder enige verplichtingen wanneer we besluiten de buurt in te gaan. Dochterlief kiest voor de kabelbaan “want heen en weer en dan weer terug” is waanzinnig, te gek, zo onbeschrijfelijk mooi. Vooral als je een peuter bent en alles nog zo fantastisch is. “Mama gaan we alsjeblieft?” VLOG #4 Ik besluit wat beelden te filmen van zo’n vrije ochtend. Met het bouwen van een treinbaan om 6 uur ’s morgens in nachtkostuum (oh yeah that’s also momlife), een weglopende dreumes, een rondje door de buurt, zingende spelende meisjes en een apetrotse mama. Neem opnieuw een kijkje achter de schermen in mijn leven. Klik hier als je de video hierboven niet kunt zien Je bloeit en groeit, steeds mooier en groter ook al fluister ik soms; “stop even de tijd” Je bloeit en groeit van baby naar peuter zonder dat ik het soms al besef Je bloeit en groeit met een lach naar geschater terwijl mijn hart steeds iets sneller slaat. Je bloeit en groeit met gekwebbel oneindig nog voor de zon die morgen op jou schijnt Je bloeit en groeit, steeds mooier en groter ook al fluister ik soms; “stop even de tijd” Lief kind, […]