Heb je er niet aan gedacht dan? Kun je even een bakje doen? Werkdagje? Wanneer was de vakantie ook alweer? En wat is dat wachtwoord? En die andere 69 verschillende andere wachtwoorden dan? Nu alweer nieuwe schoenen? Winterjassen? Je pincode vergeten? Kids in bad? Lig je al? Vandaag een bemoediging voor jou..
Wauw. Volgende week woensdag ,op 11 Juli om precies te zijn, bestaat Mama van Dijk alweer 3 jaar. Drie jaar geleden alweer dat ik mijn eerste artikel online zette en het avontuur begon. Inmiddels zijn we zo’n 300 artikelen verder en is Mama van Dijk uitgegroeid tot een online platform vol inspirerende, hilarische en tranentrekkende verhalen rondom het moederschap. Elke dag lezen er honderden mensen mee, elke maand duizenden.
Ik kan het bijna niet geloven en tegelijk voelt Mama van Dijk zo verweven en vertrouwd. Ik verruilde mijn werk in de zorg om er te zijn voor de kinderen. Zo kreeg Papa van Dijk meer ruimte als chauffeur en ontstond er een gezonde basis binnen ons gezin en kon ik op deze manier eveneens liefde blijven geven aan mijn derde kindje;” Mama van Dijk “. Dit online platform waarin ik met liefde deel over het leven als mama heeft het afgelopen jaar weer zoveel moois gebracht.
Ik maakte begin dit jaar de keuze om een extra dag te bloggen en te werken met diverse thema’s. Zo werd de donderdag een echte themadag met wekelijks terugkerende rubrieken. Van verhalen rondom adoptie, de Mama.lijnt rubriek, de talloze lekkere tips in “Smakelijk” of de meest favoriete themadag door Papa van Dijk, jullie lazen alles met zoveel enthousiasme en dat maakt het schrijven natuurlijk fantastisch.
De persoonlijke artikelen op de maandag en de dinsdag geven nog steeds een heerlijke start van de leesweek maar ook de afsluiter op vrijdag die dit jaar voor het eerst werd geïntroduceerd bleek niet onopgemerkt. Bijzonder om te zien hoe jullie, gelovig of niet, met zoveel liefde juist die berichten omarmen. De tranen rollen zo vaak over mijn wangen als ik vraag of God het bericht op die dag zegenen wil. Ik voel dat Hij aan het werk is en met talloze berichtjes van hoop en liefde in mijn mailbox word dat gevoel zo vaak bevestigd. Wauw!
Lieve lezer, dankjewel! Dankjewel dat ik in alle openheid het afgelopen jaar weer voor je mocht schrijven. Dat je zo vaak een momentje hebt gepakt om te lezen en je terug blijft komen! Ik vind het zo tof! Dit jubileum wil ik daarom grandioos met je vieren en dus staken Schaffelaar hoveniers en Mama van Dijk de handen ineen voor een waanzinnige winactie.
Speciaal voor deze bijzondere winactie mogen wij namens Schaffelaar Hoveniers een geweldige houten picknick- zand- water tafel weggeven. Deze houten picknicktafel voor kinderen kun je naast normale picknicktafel dus ook gebruiken als zand en watertafel. Hoe gaaf is dat! De ingebouwde blauwe plastic bakken onder het tafelblad zorgen voor eindeloos speelplezier. Wauw! En dat is nog niet alles, speciaal voor jou als papa, mama, tante, oma (of noem maar op) stelt Schaffelaar Hoveniers ook nog een olijf in pot beschikbaar zodat ook jij de zomer kunt gaan vieren. Als dat geen feestje is!
Like Schaffelaar Hoveniers én Mama van Dijk op Facebook als je dat nog niet had gedaan.
én
Laat een reactie achter dat je mee wilt doen.
Delen is lief maar niet verplicht!
Op woensdag 11 juli, mijn echte jubileumdag, zal om 10.00 uur de loting plaatsvinden waarna de winnaar bekend zal worden gemaakt.
Wie mogen wij gelukkig maken?
-x- Mama van Dijk
De vraag van de verloskundige tijdens mijn eerste kraamweek zorgt die morgen voor een blos op mijn wangen. Wat dacht je dan? Dat ik met mijn ontplofte onderkant ooit weer bij zinnen kom en na wil denken over een tweede? Ik start zodra het mag beantwoord ik haar vriendelijk..
Dat ik en mijn anticonceptie kennelijk minder goed op elkaar in waren gespeeld bleek wel een ruim jaartje later toen ik opnieuw een positieve test in handen had. uhh.. Wauw!
Na de geboorte van onze jongste ging ik anders (lees: drastischer) nadenken over anticonceptie. Mijn gezin voelde voor nu compleet met twee prachtige meisjes. Ik wilde iets dat ik me zekerheid gaf en ook een beetje gemak. Ik struinde een tijdje over het internet, las verhalen en won overal wat informatie in.
Uiteindelijk maakte ik een afspraak bij de huisarts voor duidelijke uitleg in de wereld van anticonceptie en mijn vragen rondom de markt van spiralen. Het idee dat er iets in mij zou worden geplaatst deed me lichtelijk duizelen. En in “beval toestand” is het toch anders om in de beugels te hangen van een professional dan op een doodgewone dag. Ze stellen me gerust, het zou een easy-peasy korte ingreep zijn en de pijn zou alles meevallen. Pluspunt: zo’n 5 jaar lang bescherming.
Ik ging naar huis om na te denken over de keuze tussen de koperspiraal en de mirena spiraal en hoorde ondertussen verhalen over ongeplande tweelingzwangerschappen dwars door/langs de spiraal op/heen en lees nog meer van dat soort cowboy verhalen. Niet helemaal handig om te lezen natuurlijk. Maar het kan, de kans is immers 0.01?!
Uiteindelijk ga ik voor de mirena spiraal, alhoewel ik eerst de keuze wilde maken voor de koperspiraal (want, geen hormonen!) is de kans dat daar een bevruchting plaatsvind die uiteindelijk toch word afgestoten groter. Iets wat de mirena spiraal vrijwel altijd voorkomt. Ik laat me inlichten rondom plaatsing en houdbaarheid, voor en nadelen en besluit er een paar weken later voor te gaan.
Met klotsende oksels van de spanning en een meterslange spiraal onder de arm (ja, je mag hem eerst even kopen bij de apotheek voor 16 tientjes) kom ik aan in de dokterspraktijk. Vind je het spannend? vraagt mijn uiterst vriendelijke vrouwelijke huisarts lachend. Al wekenlang zag ze me kopje onder gaan in de zee van tranen van onze newborn. Ja, beantwoord ik haar. Lees gerust: Ik vond het doodeng omdat ik totaal niet wist wat ik nu zou gaan voelen, 12 weken na mijn natuurlijke bevalling. En dus lig ik enigszins krampachtig tot ze zegt; “Dat was hem al!. “Dat was hem al? Klaar? Héh?” vraag ik opgewekt.
Lees ook: “Als mama’s armen niet troosten”
Ik vervolg mijn weg naar de balie met een roze gloed op mijn wangen en een ietwat raar loopje. (whaaa, dat laatste is een grapje natuurlijk). Of ik blij ben met de keuze die ik maakte? Ik vertel je morgen hoe het traject na de plaatsing verliep…
Pssst: Anticonceptie, geen taboe!
-x- Mama van Dijk
Dit is mijn persoonlijke verhaal, zit je met medische vragen? Raadpleeg ten alle tijden je huisarts.
Het is een doodgewone morgen zonder enige verplichtingen wanneer we besluiten de buurt in te gaan. Dochterlief kiest voor de kabelbaan “want heen en weer en dan weer terug” is waanzinnig, te gek, zo onbeschrijfelijk mooi. Vooral als je een peuter bent en alles nog zo fantastisch is. “Mama gaan we alsjeblieft?”
Ik besluit wat beelden te filmen van zo’n vrije ochtend. Met het bouwen van een treinbaan om 6 uur ‘s morgens in nachtkostuum (oh yeah that’s also momlife), een weglopende dreumes, een rondje door de buurt, zingende spelende meisjes en een apetrotse mama.
Neem opnieuw een kijkje achter de schermen in mijn leven.
Klik hier als je de video hierboven niet kunt zien
Je bloeit en groeit,
steeds mooier en groter
ook al fluister ik soms; “stop even de tijd”
Je bloeit en groeit
van baby naar peuter
zonder dat ik het soms al besef
Je bloeit en groeit
met een lach naar geschater
terwijl mijn hart steeds iets sneller slaat.
Je bloeit en groeit
met gekwebbel oneindig
nog voor de zon die morgen op jou schijnt
Je bloeit en groeit,
steeds mooier en groter
ook al fluister ik soms; “stop even de tijd”
Lief kind, bloei en groei tot wie je bent en voor altijd wilt zijn.
Mijn armen passen perfect om je heen al ben je al groot of nog zo klein.
Ontdek de wereld, speel, lach oneindig en schater,
vandaag is het nu en morgen komt later..
-x- Mama van Dijk
Lieverd, misschien een leuk ideetje als jij in de blog van aanstaande maandag deelt wat je mij wilt zeggen? Iets liefdevols, romantisch, een kleine ode misschien? -Oke, dat zei ik niet hardop- Twee vragende ogen kijken me aan als hij schouderophalend zegt; “Wat ik jou wil zeggen maandag? ..nou wat dacht je van gefeliciteerd?!”
Die tranentrekkende of hilarische ode over nieuwe lachrimpels en tijgerstrepen, uitgelubberde wallen, eerste grijze haren en eindeloze liefde komt vast nog. In een kaart ofzo, met 27 roze pioenrozen misschien.. (?!)
Lees ook: “Gewilde puntrozen uhh.. pioenrozen“
Tot ik ontdek dat er in de blog van vandaag toch een portie liefde staat uitgeschreven.
“Gefeliciteerd lieve schat, je bent de beste mama en vrouw! – Papa”
..Ahhhh. Voor een man van weinig woorden en ‘amstel live’ op de buis toch gelijk aan een tranentrekkende liefdevolle ode met pioenrozen. Wat hou ik van die man!
Vandaag vier ik mijn 27e verjaardag en op dagen als vandaag mis ik mijn tweelingzusje een heel beetje meer. Vanaf hier ook voor haar 27 hele dikke virtuele knuffels. Gefeliciteerd lieve zus. Ik mis je.
Lees ook: “De emigratie van mijn tweelingzus naar Israel“
Wij proosten vandaag op een waanzinnig nieuw jaar en danken voor alles waar we het afgelopen jaar weer dankbaar voor mochten zijn. Blessed!
PS: Om 10.00 uur sluit de winactie op onze Facebookpagina waarna de winnaar van 100,- shoptegoed bekend zal worden gemaakt! Sta jij al te trappelen?
-x- Mama van Dijk
Ja, tussen al die mini bedjes en babyspullen gaan de eierstokken rammelen, heus wel! Gelukkig weet ik het tot op heden daarbij te laten! En toch bracht ik weer een bezoek aan babypark afgelopen donderdag. Ik neem jullie mee. Mee op pad langs té mooie kamertjes, té schattige bedjes en té leuke spulletjes.
Maar eerst ons kleine ochtendritueeltje. Ik zet mijn lieve peuter af bij school en vervolg even later mijn weg tot ik plots stil sta met een brandend motorolie lampje! Als dat maar goed gaat! Je ziet het allemaal in een heerlijke, hilarische en pure nieuwe Vlog#3!
Veel kijkplezier en ook alvast bedankt voor het kijken! Doe een duimpje omhoog als je hem leuk vond en laat gerust een tof berichtje voor ons achter in de comments!
Ps1: Vergeet je niet te abonneren op ons YouTube kanaal
PS2: helemaal gratis 🙂 !
-x- Mama van Dijk
Hij maakte jou in het bijzonder
Met sprankelende ogen een prachtige stem
Al vanaf dat pril begin werd jij een kunstwerkje van Hem
Hij schildert graag jouw leven
Met toekomstdromen klein of groot
vele kleuren, talenten, werden jou gegeven
liefde kreeg een naam, al in de moederschoot.
Zo geliefd, Zijn meesterwerk,
De wereld, mensen om je heen
Ze werden stuk voor stuk bewonderd
Hij vergat er heus geen één.
Soms zien wij niet wat hij wel ziet
Raakt het met kwetsbaarheid je hart
Juist op die feestelijke dagen
Je had zo graag, maar kan nog niet
een Moederdag mee willen vieren,
Je voelt intens maar stil verdriet.
Deze week barst social media los met het thema Moederdag. Wat kan dan juist deze week ook pijnlijk zijn. Misschien juist voor jou, omdat je je eigen moeder begraven moest en het als kind altijd te vroeg is om voor die hartverscheurende dag van afscheid te komen staan. Misschien voor jou omdat om je heen iedereen zwanger zag worden maar het in jouw eigen buik zo stil bleef. Het ontroerd me tot tranen en ik hoop vanuit de grond van mijn hart dat je vandaag een warme liefdevolle deken om je heen zal voelen. Je bent niet alleen. Nooit alleen. Je bent geliefd. Een kind van de allerhoogste.
” Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb Ik jou gedragen.. “
-x- Mama van Dijk
“Oh, wat ben je leuk! Ga even staan dan maakt mama een foto!”, “Kijk papa, wat is ze al groot”. Zomaar een van die momenten op een dag. Ik wil zo graag dat manlief niets van zijn kleine grote meisjes mist terwijl hij zijn truck Luxemburg in stuurt. Een kort Ah of een duimpje omhoog vormen zijn inmiddels bijna standaard reactie. Het maakt voor hem niet zozeer uit wat zijn dochters dragen en hoe schattig het staat. Dat weet hij namelijk toch wel. Eenmaal bezig stuur ik de té schattige foto verder mijn Whatsapp gesprekken in..