Maandag, zendingsgeld, Sorry schat! Volgende week vergeet mama het niet oke?! Mam, ik had witte schoenen aan met gymmen, we hadden toch roze gekocht? Vergeet u het juffenfeest niet? Zijn er moeders om te rijden? Te soppen? Op die ochtend gaan we op de foto, op de dag erna nemen we allemaal wat leuks mee, op de vrijdag daarop blijven ze over. Die middag is er nog studiedag. Ohja weer? Hoelaat was.. oh, is dat al geweest?
Het is zover. Er is geen weg meer terug. Ja, natuurlijk wel zul je wellicht glimlachend je beeldscherm ingooien. Je kunt haar altijd nog even thuishouden als het moet maar bovendien; je kunt eindelijk aan de bak met komkommer krokodillen of uitgesneden letters kaas voor in de lunchbox! Lieve help… #uithetarchief
Het was afgelopen week een rustig blogweekje. Heel bewust hield ik mijn planning een keer vrij. Of nouja, vrij? De saviorscrown liep afgelopen week in volle gang, vandaag sluiten we hem af en ik kan er stiekem wel om huilen. Van geluk dus. Het is zo bijzonder hoe God hier aan het werk is gegaan. Ik zal er komende vrijdag een kleine terugblik op geven. Daarnaast is afgelopen week mijn tweelingzusje overgekomen uit Israel én als klap op de vuurpijl bracht het moederschap me vorige week zondag weer een ‘allereerste keer’ met dit keer dus de allereerste waterpokken! Waterpokken Afgelopen maanden, zeg gerust jaren, waren we elk waterpokkenseizoen nog fluitend doorgekomen. Ik moest eerlijkheidshalve bekennen dat ik er inmiddels een beetje op zat te wachten maar met een man die nog nooit een waterpok op zijn lijf heeft weten te verwelkomen was het toch ook even spannend. Zou hij dan binnenkort ook…? Ik hoef jullie vast niet uit te leggen wat de waterpokken zijn. Wel wil ik even delen wat bij ons heeft gewerkt. Ik postte op instagram vorige week een vraag rondom tips bij waterpokken. Naast tips van verkoelende mousse, vsm, kidsclin of o.a. dr. Leenarts waren overduidelijk de […]
Daar ging ze. Om haar schouders kleurt een roze tasje. Ze had die week al vaak geoefend. Ze had menig rondje mét haar tasje door de kamer gedaan en nu was dan echt het zover. Maar dan vlakt die ochtend het enthousiasme iets af.. Mama, ik vind het eng. Eng én leuk Ik glunder en bewonder haar gevoel voor woorden. Hoe zij haar gevoel onder woorden kan brengen durf ik bijzonder te noemen. Al jong speelde ze met gevoelstermen. Het bracht de puzzelstukjes over haar onrustige babytijd verder op zijn plaats. Haar gevoeligheid in combinatie met het temperamentvolle karakter was overigens één die, wanneer in balans, elkaar konden versterken ten goede. De eerste keer peuterspeelzaal Die morgen zie ik met het opengooien van de deur haar houding veranderen. Een minuutje eerder had ze de deur van het peuterspeelzaaltje zelf opengegooid. Snel doe ik de deur weer dicht als me de ongeschreven regel ten ore komt; De juffen doen de deur open als het tijd is. Ik probeer de knoop in mijn buik te negeren wanneer ik zie dat zij vrolijk naar binnen huppelt. Aan de tafel achter een puzzel zie ik haar ogen mijn kant op kijken. Naar de juf […]
Dat onze kinderen er niet altijd een grandioze nachtrust op na houden moge inmiddels duidelijk zijn. Toch is de rust tussen 7 en 7 ook in huize van Dijk (erg) geliefd. We hebben de nodige tactieken gebruikt om ze in slaap te houden en te krijgen. Toch is er af en toe zo’n (monsterlijke) fase die om versterking vraagt. Vandaag de dag door een nieuwe huisvriend, de Nijntje lamp. Zou het helpen?
Het is een regenachtige middag wanneer dochter no. 1 zich vermaakt met een bak klei en dochter no. 2 een schoonheidsslaapje meepakt. Ik heb mezelf onder het mom van een beetje me-time met laptop en al in bed neer laten storten terwijl ik eens ongeduldig het weerbericht van komende maand doorspit. Daarbij vooral lettend op het woordje zon. ZON! Winterdip? Ik citeer “Ten noordoosten van ons land circuleert een depressie over Scandinavië. ..Deze kant op” Depressie? Brr. Hou op zeg. Blauwbekkend had ik die middag nog aan het hek gestaan van school, zonder sokken in mijn gympjes met een dun jasje over mijn blouse geslagen. Dat statement hielp knap weinig moet ik bekennen. Dat ik toe was aan de zon moge duidelijk zijn. Alhoewel de regen de natuur laat stralen kon ik hem vandaag de dag minder waarderen. Hebben we dat allemaal niet eens? Zomersale?! Om me heen zie ik de eerste aankondigingen van de mid-season/zomersale alweer beginnen! Are you kidding me? De zomer is nog niet eens begonnen. Ik vind dat elk jaar wel heel bijzondere gewaarwording maar ach, ik ben ook de beroerdste niet. Aangezien de zomer in mijn bol flink op gang begint te komen wacht ik […]
Begin deze week kon je hier al lezen over de oudste dochter die prompt op een fiets was beland en inmiddels menig blokje om gaat. Vandaag deel ik vooral een hoop inspiratie. Whaa, niet te doen zo leuk! Loopfietsen voor peuters, een goede voorbereiding. Een goede voorbereiding op het fietsen, zo werd ons al vroeg duidelijk gemaakt door onze fysiotherapeut. Naomi is hypermobiel en alhoewel je op het eerste oog niet veel zult merken kan ze zich heel slap maken en is ze lenig des te meer. Wankel ook. Tot en met tien maanden kon zij niets anders dan op haar rug liggen. Omrollen of zitten ging lange tijd moeizaam, kruipen heeft ze nooit gedaan. Billenschuiven daarentegen wel. De fysio vertelde ons altijd dat een loopfiets haar in een later stadium veel zou helpen, het fietsen zelf moesten we vooral niet pushen. Inmiddels is ze vier jaar en een beginnende fietser zoals je hier eerder kon lezen. Ik vind het reuze knap! Wauw! Toen ik afgelopen week een bezoekje bracht aan bol.com voor een schommel voor aan onze veranda kwam ik in de online webshop veel meer leuks tegen. Té hippe kinderfietsen bijvoorbeeld. Smelt! Niet dat we iets daarvan nodig […]
Leren fietsen. Alhoewel je het gezegde op diverse manieren kunt opvatten neem ik het vandaag graag letterlijk. Of laat ik zeggen, zij nam het letterlijk. De kleuter. Het is ongeveer, pak ‘m beet, een maand of wat geleden (note: iets met een hoofd, moederschap en een zeef, lang leve het insta archief) wanneer we besluiten de zijwieltjes van de fiets van dochterlief er eens af te schroeven. Haar “grote meidenfiets” gebruikte ze niet vaak meer, ze zat ineens veel liever op een oude driewieler die we voor 2 euro scoorde bij de kringloop. Je weet wel zo een met van die schreeuwende kleurtjes en oude plakstickers. Leren fietsen Haar hypermobiele benen schudden vrolijk heen en weer. We besluiten ervoor te gaan. Of nouja, zij dan. Haar hypermobiele benen schudden vrolijk heen en weer op de trappers terwijl haar hypergevoelige moeder enthousiast elke beweging volgt. Goedzo!! Jij kan dit! Kom op!! Het is alsof ik die middag praat tegen mijn sportchallengers die ik tweewekelijks probeer af te matten. Het is dochterlief die na twee valpogingen haar fiets een klap richting de grond geeft. Met een portie enthousiasme hervat ze de poging tot fietsen opnieuw, maar alleen als ze de heuvel af […]
Uren speur ik in de avonduren op het internet voor een geschikt cadeau voor mijn oudste. Ze zou al snel vier jaar worden en ik moest en zou een poppenhuis bemachtigen mét trap. Want, enige eis! En kleine note; mommy sad yes. Al snel kwam ik bij de huizen waar ze een ladder voor nodig zou hebben dus die vielen af. Totdat..