Als jullie dit lezen staan we bijna een half jaar op de wachtlijst, 6 maanden waarin we toch stiekem hoopten op een telefoontje met een voorstel zijn voorbij. Helaas heeft de telefoon niet gerinkeld al moet ik er wel bij zeggen dat we daar ook niet vanuit gingen maar stiekem wel hoopten..
Ontwikkelingen
Ons dossier ligt nu een half jaar bij het Child Adoption Centre in Thailand te wachten op een positieve match, er zijn wel wat ontwikkelingen geweest vanuit de stichting Wereldkinderen. Zo kregen we half februari een nieuwsbrief per e-mail waarin werd aangegeven dat vanuit het Child Adoption Centre de eisen voor de special needs zijn aangescherpt en dat ze graag meer informatie willen over het kindje vanuit de tehuizen om zo tot een goede match met ons als adoptieouders te komen. Hierdoor kan het zo zijn dat het Child Adoption Centre en Wereldkinderen al druk bezig zijn achter de schermen met een voorstel maar doordat het wat langer duurt voor de informatie er vanuit de tehuizen is het ook langer kan duren voor er een voorstel is wat wij horen.
Het maakt dubbele gevoelens los
Wel geeft Wereldkinderen aan dat er geen enkel stel langer dan 3 jaar op de wachtlijst staat voor een kindje uit Thailand. Het maakte dubbele gevoelens los bij Gerard en mij aan de ene kant zijn we blij dat ze er alles aan doen om een goede match te maken in het belang van ons kindje en aan de andere kant waren we ook enigszins teleurgesteld en verdrietig dat het mogelijk nog wat langer kan duren dan de 1,5 jaar tot 2 jaar waar we ons op hadden ingesteld. Inmiddels is het nieuws wat minder vers en kijken we weer met een positieve blik vooruit wetende dat we ons leven in Gods handen mogen leggen en dat Hij onze allergrootste wens op Zijn tijd en wijze zal vervullen.
En dan toch ook proberen te genieten..
En in de tussentijd genieten we samen van de momenten die we samen hebben, ook al verlangen we zo naar het vormen van een gezin, de tijd die we nu hebben is ons ook heel erg dierbaar. Zo genoten we in januari van een lang weekend Gent en hopen we in april nog een paar dagen naar Praag te gaan. En ook hebben we inmiddels een zomervakantie geboekt die we gelukkig nog tot een maand voor aankomst kunnen annuleren, we hopen dan naar Italië te gaan maar stiekem hoop ik (Nayomi) vooral dat er voor die tijd een mooi voorstel ligt en we kunnen afreizen naar Thailand.
Het is fijn om te merken dat juist bij een kleine tegenslag of als het anders loopt dan je oorspronkelijk dacht het fijn is dat zoveel lieve familie en vrienden ons steunen, opbeuren maar vooral ook met ons meebidden om de vervulling van onze allergrootste wens.
Zo hopen we binnenkort een slag te maken met het kamertje voor onze toekomstige Thaise mini, we willen de muren weer fris witten en we hebben een mooie kleur uitgezocht voor op de muur die kan zowel voor een jongetje als voor een meisje. Ook willen we vast de verzamelde spulletjes zoals boekjes en knuffel een plek geven evenals de mooie schommelstoel die ik kocht via Mama van Dijk. Zo hoeven we straks als we het voorstel hebben alleen nog een kast, ledikantje etc. te kopen en kunnen we ons verder richten op het voorbereiden van de reis.
Het vervolg
De volgende maand neem ik jullie weer mee op de informatieve tour over adoptie, dan wil ik het gaan hebben over de special need bijeenkomsten die we gevolgd hebben om ons zo voor te bereiden op de gesprekken met de Raad voor de Kinderbescherming.
Meer lezen van deze mooie mama in haar reis naar het moederschap? Klik hier!
Nayomi schrijft maandelijks op unieke wijze voor Mama van Dijk als ervaringsdeskundige, van kosten tot beladen emoties, van voorbereiding tot terugblik. Zullen we haar en hen die ditzelfde doorstaan bemoedigen vandaag? Lieve jij, je bent het waard. Je bent geliefd. Je bent niet alleen!
Liefs, Nayomi
No Comments