adoptie thailand - 5 jaar wachten
Adoptie

Twee jaar wachten – Adoptie

Adoptie – Ja je leest het goed wij staan inmiddels twee jaar op de wachtlijst voor onze Thaise mini. Als jullie dit lezen is het oktober maar in de maand september was het twee jaar geleden dat ons dossier naar Thailand vloog. Stiekem hoopten we dat we in dit tweede jaar wel gebeld zouden worden met een voorstel maar het mocht nog niet zo zijn.

Het 5 jaar durende proces eist zijn tol

Ik schreef al eerder dat Corona ook ‘’adoptieland’ raakte waardoor ook ons proces vertraging opliep. De afgelopen weken merkte ik een onrust bij mezelf maar ook verdriet omdat onze wens nog niet vervuld is. Twee jaar van wachten in een inmiddels bijna 5 jaar durend proces eisen hun tol.

Verlangend uitzien

Onze armen zijn nog leeg en we verlangen zo naar ons kindje terwijl vrienden en mensen om ons heen opnieuw zwanger zijn dat doet zeer omdat je weer bepaald wordt bij je eigen grote verlangen. Dat neemt niet weg dat ik ze het niet gun want dat doen we zeer zeker maar we hadden gehoopt dat wij inmiddels ook een gezin mochten vormen. Daarom heb ik de ‘’stoute schoenen’’ aangetrokken en onze vergunninghouder Wereldkinderen gemaild met de vraag of er al vooruitgang is in de ontwikkelingen in Thailand.

Ik schreef eerder dat het nog onduidelijk was wanneer de board weer bij elkaar zou komen op kantoor en wij zijn afhankelijk van de board omdat zij de matches maken. Onze contactpersoon mailde gelukkig al vrij vlot terug dat de board weer bij elkaar komt en dat er zelfs al weer voorstellen zijn geweest. 

Dit geeft ons weer een sprankje hoop en ook weer moed om verder te gaan met het adoptieproces. Gelukkig weten we dat we ons verlangen in Gods handen mogen leggen zonder mijn/ons geloof zouden we dit niet vol kunnen houden dit proces van wachten en uitzien naar de komst van ons kindje. Ik schrijf het vaker maar ons gebed is niet op onze tijd maar op Uw tijd ook al is dat soms best heel moeilijk om daar je vertrouwen op te stellen.

Gebed om kracht

We zijn gelukkig gezegend met een predikant die erg meeleeft in ons proces en ook regelmatig in de gemeente voor ons bid en de gemeente ook oproept om met en voor ons te bidden om de verhoring van onze kinderwens. En nu lieve lezer mag ik je vanuit het diepst van mijn hart vragen om met ons mee te bidden? Om kracht en moed om vol te houden maar ook om rust en geduld?

We hopen dat 2020 ons nog een mooi voorstel brengt maar berustten er ook in als we in 2021 papa en mama gaan worden. We gaan er vanuit dat we nu de langste tijd wachtten hebben gehad en ergens is dat ook wel een fijne gedachte dat we nu het langste wachten gehad hebben. Ik wil afsluiten met een mooi gedicht.

Gift Of Life

The gift of life

I didn’t give you the gift of life,

But in my heart I know

The love I feel is deep and real,

As if it had been so.

For us to have each other

Is like a dream come true!

No, i didn’t give you

The gift of life,

Life gave me the gift of you

Auteur – onbekend

Liefs, Nayomi

Previous Post Next Post

You Might Also Like

2 Comments

  • Reply Hanske Jansen 18 september 2022 at 12:10

    Hoi Nayomi,

    Ik heb met veel plezier jullie blog gelezen vol verhalen over jullie adoptieproces. Hoe gaat het met jullie kindje? Ik hoop goed. Het is een lang en intensief proces, dat bedenk je weer als je het allemaal zo leest.

    Wij denken zelf ook na over adoptie en zijn recent ook meer richting Thailand qua land uitgekomen.

    Zou ik je eens privé wat vragen mogen stellen?

    Ik hoor het graag en het allerbeste toegewenst met elkaar!

    Groetjes Hanske

  • Reply Suus 6 maart 2023 at 14:08

    Hoi!
    Heel benieuwd hoe het met jullie gaat en of jullie al een kindje hebben mogen adopteren.
    Wij zijn zelf ook adoptie ouders en het is leuk en interessant om anderen te volgen!
    Groetjes, Suus

  • Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.