Ik merk de laatste tijd in mijn kwetsbaarheid als moeder een vernieuwde energie om te delen. De laatste tijd zie ik het om me heen gebeuren van ver af en dichtbij. Erkennen van moeite, het voelen van moeite of pijn, het lijkt zo inherent gekoppeld aan falen. Aan zwakte. Aan afgaan. Een ideologie die we onszelf hebben aangewend?
Ik ben Marielle Broersen, 26 jaar en sinds anderhalf jaar woonachtig op de Veluwe. Ik ben 5 jaar geleden getrouwd met mijn steun en toeverlaat Niels. In de tussentijd hebben wij 3 mooie jongens mogen verwelkomen en intussen bestaat ons gezin dus uit papa, mama en de 3 jongens. Daarvan is overigens de oudste bijna 4 en de jongste op de kop af 4 maanden. Reken dus maar uit haha, toen onze oudste zoon geboren werd was ik 22. 24/7 Ik werk niet, nou ja ik werk wel maar eigenlijk werk ik 7 dagen in de week 24 uur lang. De zorg voor de kinderen is best heel intensief. Mijn man is namelijk internationaal chauffeur. Dat betekend dat hij maandag ochtend vroeg weg gaat en vrijdag avond of zaterdag ochtend weer thuis komt. De zorg van de kinderen ligt dus groten deels in mijn handen. Soms noem ik mezelf ook wel eens een door de weeks single mom haha. Het is hard werken, niet altijd even leuk en dus ook wel eens zwaar voor manlief die dan toch ver weg zit en machteloos is in die kleine huiskamer van hem. Verder hebben we de taken goed verdeeld. Kan ik goed […]
VLAGGETJESACTIE – Wellicht heb jij net als vele moeders de afgelopen tijd een heel aantal ballen hoog willen houden. Vandaag is de zomervakantie bij ons begonnen. Een tijd voor rust en ontspanning en bovenal tijd voor elkaar. Voor heerlijke activiteiten en wellicht een mooie reis. Daarom start vandaag ook opnieuw de vakantierubriek met elke maandag een budgetvriendelijke tip. Vandaag een heel bijzondere in samenwerking met Open Doors.
Zoals velen van jullie weten woont mijn tweelingzus sinds vier jaar in Israël. Vier jaar alweer! Ze ontmoette de man van haar leven tijdens haar eerste bezoek aan het bijzondere land en trouwde. Vanaf de zijlijn word ik sindsdien meegenomen in de liefde voor het land met een hoopvolle visie, een missie voor Israël.
Op het moment dat wij een foto maakte ter aankondiging van mijn zwangerschap was ik ongeveer net zo dik als nu. Toen waren het waarschijnlijk vooral opgezette darmen (sorry) en nu is het een groeiende baarmoeder en baby, maar ik merk dat ik dus nog niet écht dik ben (vind ik). Het is een bescheiden buikje, zoals we dat soms zo subtiel kunnen zeggen. Dat vind ik helemaal niet jammer, het is een mindere belasting op mijn bekken en ik ben veel flexibeler dan bij de vorige zwangerschap. Dat was er zo één waarvan men dacht dat ik met 20 weken al rond de 36 was. “Och, meid… en je bent nú al zo dik!” kreeg ik toen te horen van een lieve oudere vrouw op de camping. Ik denk daar overigens met een glimlach aan terug en ik vond dat helemaal niet erg om te horen, dat had ik namelijk zelf ook wel in de gaten. Maar, hoe groot of klein mijn buik ook is. Er komt een moment dat ik me realiseer nesteldrang te ervaren. Een sterk oergevoel dat ervoor zorgt voorbereidingen te willen treffen op de komst van een kleintje. Ook bij een derde dus. Ja, dat […]
Is er iets zo vervelend als er bij de kassa achter komen hoe afschuwelijk slecht je naar de prijs hebt gekeken? Het overkomt mij veel te vaak wanneer ik manlief vergezel met zijn wekelijks toegeëigende taak, de boodschappen doen. Ik vond dat dat budget voor wekelijkse boodschappen teruggedrongen moesten worden. Hallo boodschappenbudget!