Het was een bijzonder jaar. En er staat alweer een nieuw bijzonder jaar voor de boeg. December is een maand van terugblikken en vooruitkijken. Ik houd ervan. Of dat nu dromerig is of rondom de doelen binnen mijn bedrijven. Misschien herken je dat..
Welke roeping of taak dan ook
Terugblikken, vooruitkijken en even stilstaan om weer verder te kunnen is soms net dat wat je nodig hebt. Om dankbaar je weg te vervolgen. In welke roeping of taak dan ook. Ik kijk terug naar een jaar waarin ik als moeder in dankbaarheid mocht zorgen. Opnieuw. Zorgen voor twee meisjes die zulke grote meiden werden. Ik mocht ontdekken hoe de passie voor hen soms uit balans raakte in de zoektocht naar wie ik zelf was op zoveel andere gebieden dan dat van een moeder.
Want terwijl het werk steeds meer en meer werd, werd mijn stem soms luider en luider.
Ik nam meerdere malen even pas op de plaats. Zocht het afgelopen jaar op diverse momenten naar waar het daadwerkelijk om draaide en kwam altijd weer terug naar mijn plek als moeder, als vrouw, en bovenal als kind van de Allerhoogste. Mijn basis, mijn fundament in Jezus.
Het was een jaar van ontdekken, een jaar van daadwerkelijk gaan ondernemen, een jaar van bouwen en groeien (ook al besef ik dat het goed is ook al groei je niet, je bent immers goed genoeg).
Dit jaar stond in het teken van het krijgen van een team. Zowel op Mamavandijk.nl waar inmiddels 4 fantastische vrouwen maandelijks meeschrijven tot aan de Sportchallenge in Barneveld. De sportchallenge die ik met een vriendin voor het tweede seizoen gaf, groeide van 1 naar drie locaties. Met inmiddels 7 coaches en diverse nieuwe locaties die komend jaar hopen te starten kijken we terug en wat zijn we dankbaar voor de passie om uit te delen. Of dat nu op virtueel papier is of op een veld. Als team, samen!
In Dankbaarheid volgen.
Het was ook een jaar van een nieuw groots verlangen in mijn hart. Want terwijl ik niet wist welke richting mijn leven dit jaar op zou gaan bracht God de woorden in mijn hart. Een cursus geven rondom geloofsopbouw? Ik? Ik zie me nog staan, ietwat aan de grond genageld. Dit kon ik niet.
Gespannen besloot ik toch te doen wat me die morgen werd gevraagd en het werd zoveel mooier dan ik zelf had kunnen bedenken. Ik schreef dagen, weken, maanden, nachtenlang aan een 10 daagse instacursus die het afgelopen half jaar twee keer gegeven werd via instagram. Een cursus rondom jouw groei in geloof. Wat is God zichtbaar aan het werk gegaan in deze Saviorscrown! Wauw! Ik hoop van harte dat ik hem komende tijd opnieuw mag gaan leiden. Of eigenlijk hoop ik vooral dat Hij dat weer gaat doen.
Uw plan
Boven alles was dit opnieuw een jaar als gezin. In gezondheid, ondanks de vele virussen. Ondanks de slapeloze nachten, de gevulde emmers en zo vreselijk veel dagen zonder manlief in huis. En nu gaan we met z’n allen de feestdagen in. We proosten op dat wat er is en dat wat er komen gaat met een overvloedig dankbaar hart ondanks zorgen (die we heus allemaal persoonlijk kennen) toch intens dankbaar zijn.
Laten we met die gedachte het komende jaar ontmoeten. En dit jaar achterlaten in ons hart.
Vader, ik heb slechts één verlangen. Te gaan in Uw Naam. Met een passie als nooit tevoren. Een dankbaar, intens dankbaar hart. Bedankt voor wat U gaf. Voor wat U niet gaf of dat wat U geven gaat. Uw plan staat vast.
Vol verwachting uitzien..
For unto us a Child is Born.
Jesaja 9 vers 5
Fijne feestdagen!
-x- Mama van Dijk
No Comments