Ga jij deze keer met de meiden mee naar de tandarts vraag ik de man uiterst liefdevol in zijn vakantie. En zodoende tuigen ze zich op om niet veel later terug te komen met het nieuws dat je als ouder niet wilt horen van de tandarts. De kleuter heeft gaatjes. Een heleboel. Aii..
Opvoeding en ontwikkeling
Een halve zomer lang. Vrij. “Maar dan zonder leuke uitjes.” vult een andere moeder aan. “Ik mag hopen dat er vanuit school toch ook iets op poten word gezet” zeg ik zondagmiddag met een ietwat bezorgde glimlach. Ik speur voor dag 1 alvast door de leukste tips op pinterest, google en meer. Ik vind hippe werkbladen, maak een korte opzet en besluit hem maar gewoon te delen.
Terwijl je dit leest vlieg ik naar Jeruzalem. Ik zeg ik, omdat de rest (mijn drietal) thuis is gebleven, naar school gaat en geniet van elkaar. Afgelopen dinsdag schreef ik er al over. “Babynews” Ik ga op kraamvisite in Jeruzalem en het enige dat ik meeneem is een handbagagekoffertje. Bevrijdend wel, moet ik bekennen.
Terwijl ik de post van gisteren schrijf blijf ik zitten. Zitten achter de laptop waar mijn vingers als een muzikaal schouwspel zojuist de woorden van mijn hart hadden beschreven. Mijn gedachten staan heel even stil. Het gebeurt niet vaak. Er volgt een tekst uit Johannes 1 vers 8 in mijn hart. Hij was niet zelf het licht hij was er om te getuigen van Het licht. Het is een van de vele teksten waar ik aandacht aan geef binnen de tiendaagse Saviorscrown die ik leid. Een lichtje schijnen in de wereld. Maar bovenal niet zelf Het licht zijn. Gisteren beschreef ik het wolkendek, de stralen van de zon die moeite hadden met het doorbreken van de dichte bepakking. En dan toch, die gedoseerde stralen. Hoe straalt Het licht in jouw leven? Wolkendek Is het wolkendek van diverse factoren in jouw leven een dichte hoop ellende geworden waar lichtstralen de kans niet krijgen te schijnen? Of was jouw blik de verkeerde kant op gericht? Staarde jouw ogen naar de gitzwarte grond onder je voeten? Waren er dingen in jouw leven die het zicht op de hemel versperde? Wat is het je waard dat de stralen van Gods liefde weer gaan schijnen […]
Het is zover. Er is geen weg meer terug. Ja, natuurlijk wel zul je wellicht glimlachend je beeldscherm ingooien. Je kunt haar altijd nog even thuishouden als het moet maar bovendien; je kunt eindelijk aan de bak met komkommer krokodillen of uitgesneden letters kaas voor in de lunchbox! Lieve help… #uithetarchief










