Ik neem die morgen plaats aan mijn eettafel. Mijn billen rust op de houten stoelen die al jaren bij het meubilair horen. Ik haal de stukken kip uit mijn in elkaar geflanste healthy lunch en schuif het bord prei kieskeurig opzij.. Wat aandacht geeft groeit. Mijn ogen stuitten die morgen op mijn eigen krantenartikel dat aan de kast hangt. Groots stonden we afgelopen maand in de plaatselijke krant. Trots. En dat zijn we. Ik denk aan de vele dagen, uren, maanden (tevens jaren) werk die er in mijn bedrijf zitten. Het werk dat ik zo vaak geen werk wilde noemen want het ligt zo verweven in wie ik ben en wat ik wil bereiken bovendien. Nooit voelde ik zo sterk die positieve workaholic vibe totdat ik zelf kon beslissen waar de lat lag. Wat mijn taken waren en welke visie mij dreef. Met passie sta ik twee wekelijks op het veld om sporttrainingen te geven. Honderden deelnemers vormen samen de Sportchallenge van Barneveld. Inmiddels drie locaties. Soms is het onwerkelijk maar wat we aandacht geven, passie, dat groeit. Met diezelfde passie schrijf ik columns. Met passie werk ik aan websites. Met passie neem ik volgers mee in mijn leven via […]
Mama van Dijk
Vandaag in de rubriek Moeders met Passie deelt Jacqueline haar verhaal. Een levensverhaal waarbij de natuur een grote rol speelt. Een krachtige vrouw met een bijzondere boodschap voor jou en mij. Lees je mee? Een bewust leven Door de scheiding ben ik beter voor mezelf gaan zorgen Mijn naam is Jacqueline, ik ben 33 jaar en nu zo’n 2 jaar gescheiden. Ik woon in de nieuwbouw van Voorthuizen. Toen ik moeder werd was ik 26 jaar. Inmiddels zijn mijn kinderen 5 en 7 jaar. Onze passie is het om zo bewust mogelijk te leven, we gaan zuinig om met de natuur die God aan ons heeft gegeven. Wij mogen leven op de aarde, door Hem gemaakt, het kan niet anders dan dat we daar goed voor mogen (misschien wel moeten) zorgen. Best anders Laatst was ik me er plots weer even van bewust dat we best anders zijn Voor ons zijn veel dingen die we nu doen vrij standaard, laatst was ik me er plots weer even van bewust dat we best anders zijn. Zo maak ik zelf lavendel scrub met lavendel uit eigen tuin en verwerk ik ook weer andere planten uit de tuin in olie of crèmes en […]
Je ziet het weer opduiken, overal slingert het thema Halloween je om de oren. Of je het wilt of niet, om te griezelen is het zeker. Want laat ik van wal steken. Ik ben geen fan. Na mijn laatste artikelen over de wapenrusting sluit dit oplaaiende thema overigens goed aan. Met Halloween wil ik niets te maken hebben! En jij? Lees ook: Die avond voert de duivel strijd in mij Halloween een kinderfeest Om het geheel nog eens goed om een rijtje te krijgen spit ik enkele artikelen door waar ik direct de kriebels van krijg; “Op 31 oktober verkleden kinderen zich en bellen of kloppen als het donker wordt aan bij huizen in de buurt die versierd zijn met pompoenen en lichtjes en roepen trick or treat, waarbij de keuze wordt gegeven tussen slachtoffer van een plagerijtje worden (trick) of iets lekkers (treat, meestal snoep) geven. De bewoners geven de kinderen dan vaak snoepjes. (Jong)volwassenen gaan soms naar halloweenfeesten. ” De vrij encyclopedie is duidelijk en geeft een inkijkje in de mogelijke geschiedenis van halloween. Aangrijpend om te lezen is het wel. Wat me van deze artikelen bijbleef was dit: ” Want zij geloofden dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van […]
Het leven raast. Alhoewel mijn spiegelbeeld de afgelopen jaren weinig veranderd is zie ik in de kinderen des te meer hoe snel het was gegaan. Hoe de tijd niet had stil gestaan. En dat was goed. Maar was er niets veranderd? Mijn lijf kreeg strepen, mijn glimlach rimpels en mijn haren vielen na de kinderen als herfstblaadjes op de grond. Het waren slechts een paar uiterlijke kenmerken van het moederschap. Om maar niet te spreken over de herhaaldelijke kringen onder de ogen. Het is het meer dan waard. Want de nachtelijke uren, het lijf dat veranderde, bracht me telkens dichtbij hen. Verbonden. Vol trots. Zoveel liefde. En alhoewel het leven raasde, was het God die als een wolk rondom ons leven hing. De afgelopen weken ervoer ik in de drukte van het leven, in de tegenslagen op ondernemersgebied des te meer, dat het tijd was voor een ruk aan het stuur. Voor vernieuwde balans en een andere kijk bovendien. Mijn hoofd blijft malen.. Terwijl mijn hoofd blijft malen en mijn hart piekert, besluit ik te gaan hardlopen. De volgende dag opnieuw. En opnieuw. De regen valt en er is geen kans om de storm te ontwijken. Om hier droogvoets doorheen […]
Welkom thuis. Soms zijn woorden uit muziek genoeg. Is er verder niets nodig om het hart te raken. De woorden die mijn schoonzus schrijft in dit nummer van Sela raakt mijn hart. Welkom thuis lieve mama. Voor wie zoek was of op reis. Beluister het nummer hier, vandaag in jouw huis, maar Thuis bij de Vader..
Kriebels in de buik. De STAP volgde. STAP betekend Scholing Training Aspirant Pleegouders. Dit was een training van 5 lange avonden, 2 zaterdagen en een aantal gesprekken met begeleiders, screeners, pleegouders, pleegkinderen en er was zelfs een hele dappere biologische moeder die haar verhaal deed. Het was het begin..
Was dat wel zo makkelijk? Vertrouwen? De controle loslaten? Of échte overgave. Hoe dan? Je las er vorige week over en vandaag gaat het artikel verder.. Deel 1 “Als vertrouwen moeilijk is..” lees je hier. Echt vertrouwen Er zijn momenten geweest in mijn leven dat ik niet kon stoppen met praten met Hem en dat ik gigantisch veel zin had om de Bijbel te lezen, zodra ik terugkwam van een college bijvoorbeeld. Ik kon alles loslaten en overgeven aan Hem. Dat waren heerlijke tijden waarin ik me zo ontzettend dichtbij God voelde. Ik droomde met regelmaat dromen van Hem, zag beelden waarin Hij tot me sprak en werd bemoedigd door anderen die iets van Hem hadden gehoord over mij en met me wilden delen. Ik voelde me de koning te rijk en dacht dat dit nooit meer over zou gaan. Wist ik veel. Want helaas verdween het wel naar de achtergrond. Net als de Israëlieten Dat doet me denken aan het verhaal van de Israëlieten die door God door de woestijn worden geleid naar het beloofde land. God leidde hen overdag door een wolk en ’s nachts door een vuurzuil aan de hemel, nadat hij hen door wonderen uit Egypte […]