mijn held, jezus, christelijke mamablogger, mama van dijk

geloof

Een Heldendaad

Eind vorige week bood een Franse politieagent zichzelf aan tijdens een terreuractie. Hij zou willen ruilen met een aantal gewonde gijzelaars. En zo nam hij hun plaats in, hij ruilde. Op dat moment stond hij nog als enige tegenover de gijzelnemer die hem vervolgens onder vuur nam. Een dag later overlijd de politieagent aan zijn zware verwondingen. De gijzelnemer schieten ze dood. Een walgelijke terreuractie en een bijzondere heldendaad.

Mijn gedachten gaan uit naar iedereen die hem lief was. Een heldendaad. En dat was het! Juist in deze tijd brengt de gedachte aan die heldendaad me ook ineens zo dichtbij Pasen.

Een heldendaad

Het is zondagmiddag als ik een vriendin tref bij de kerk. Zin om te gaan had ik niet. Echt niet! De nacht had me na een druk weekend niet veel rust gebracht en terwijl ik met gitzwarte wallen de kerk binnen wandel veranderd dat gevoel toch in dankbaarheid. We nemen plaats in ons kerkgebouw op de harde glanzende banken. Mijn ogen richt ik op de witte tafels voorin de kerk. We vieren avondmaal.

Niet veel later sluit ik aan in de rij, neem ik plaats voorin de kerk aan die meterslange tafel. De opstelling, de witte kleden, het glanzend zilveren servies en de stilte geven aan dat het moment intens is. Terwijl ik zoek naar een manier om dat moment in mijn hart te beleven neem ik het brood, drink ik van de wijn. Ik dank stilletjes mijn hemelse Papa. Hij nam mijn (en ook jouw) plaats in, hij ruilde, zodat ik kon leven.

Stilte

De intense stilte, die voor de een vast wat ongemakkelijker voelt dan voor de ander, veranderd als er word gezongen aan die tafel met witte kleden en het glanzend zilveren servies. Terwijl er als een hemels koor luidkeels word gezongen.