ADOPTIE – In mijn vorige blog schreef ik over de diepe onrust die ik ervoer. Inmiddels zijn we bijna twee maanden verder sinds we eind maart het bericht kregen dat de adoptie vertraging op zou lopen. Nu ik dit schrijf is het half juni en staan we deze maand 21 maanden op de wachtlijst, de tijd vliegt.
Het is eind april wanneer ik wederom de tiendaagse Saviorscrown mag beginnen met een groep bijzonder mooie mensen. Vrij lastminute legde God op mijn hart dat ik middenin de coronacrisis mocht getuigen. Mijn vakantie die stond gepland werd gecanceld zoals bij velen. Wat ging er een kracht vanuit om ook, of juist in deze tijd God te zoeken en samen groot te maken. Niet mijn woorden maar de Zijne, delen met liefde.
VIJF – Het is door corona half maart dat er heel veel dingen in de vrieskist zijn komen te liggen. Langzaamaan ontdooit het boeltje weer en bedenk je plots ook wat voor een gouden artikelen daardoor nooit zijn gepubliceerd. Zo ook deze. Mijn ervaring met het allereeste kinderfeestje. Ik geef je tips, inspiratie en bovenal een kijkje achter de schermen. Want moeder, het is zó leuk!
Heb je afgelopen weken gevolgd op Instagram dan kan het je niet ontgaan zijn dat na weken, wat zeg ik maanden, (of jaren) tobben eindelijk de ingreep gedaan werd. Twee weken geleden zijn bij de jongste dochter buisjes geplaatst en zijn haar neus en keelamandelen verwijderd. Ik neem je heel even mee. Omdat we allemaal weten dat een beetje herkenning en erkenning op zijn tijd de nodige rust kan geven.
Wekenlang waren we samen. De blondie en de brownie. Dartelend bij moeder. Dichtbij. Om haar heen, voortdurend. Soms heus een blokje om terwijl moeder alweer vol verwachting naar ze uitkeek. Het was goed. Het waren soms zware weken maar bovenal waren het weken waarin we ons hebben mee laten varen op de wind die de coronacrisis plots in het leven blies.
