All Posts By

Mama van Dijk

kanker, steeds vaker dichtbij, christelijk mamablog
geloof

Kanker.

Ik sta op het schoolplein. De regen druipt van mijn gezicht af nu het met bakken naar beneden komt. Mijn dochters zet ik af in hun eigen lokaaltje. Terwijl ik naar mijn fiets loop valt mijn oog op een vader. De avond ervoor lees ik over zijn situatie in het schoolkrantje. Kanker. Slecht nieuws.

Continue Reading

chr. Mamablogger, mama van dijk
MAMA.lijnt

De ontknoping 2.0 – Mama.lijnt

Het is in de namiddag als een zoete honger de boventoon voert in huize van Dijk. Wanneer de meisjes een graai in de snoeppot doen weet ik me moeilijk in te houden. Voor ik het weet zit ik onbewust met een lolly in mijn mond. Na 3 sabbel-seconden besef ik dat ik mijn mama.lijnt avontuur aan het hervatten was en tuf ik het boeltje snel weer uit. –Bespaar me details? Oke, oke! Startmeting Ik ben inmiddels een week verder. Een week na de startmeting die tot grote shock 80,5 aangaf! 80kilo! Hoe dan?! Zelfs mijzelf wist ik de afgelopen tijd met de juiste kleding om de tuin te leiden want ik moet bekennen.. dat het weer zo uit de hand was gelopen had ik niet gezien, of gedacht. Dat mijn broeken iets strakker zaten wel. Jup, dat wel. Leefstijl Ik schreef eerder al hoe het mis ging. En toch, omdat ik dagelijks met sport en voeding bezig ben, (foei ja! ik had beter moeten (w)eten) wist ik precies hoe en wat er nu van me verwacht werd. En dus ging ik aan de slag. Direct! Naast de vermoeidheid (die ik al had door de nachtelijke avonturen van mijn teamnosleep) is […]

Continue Reading

geld en geloven, oog van de naald, christelijk mamablog, mama van dijk
geloof

Bezit, honderdvoudig.

Gekscherend noem ik ze wel eens zo. Mijn bezit. Het blonde en het donkerharige meisje. Die donkerharige papa eveneens. Mijn bezit. De tafel waaraan ik zit. De laptop waarop ik schrijf. Mijn huis. Fietsen. Bed. Auto. Motor. Mijn bedrijven. Mijn bezit.

Continue Reading

tafelgoud - christelijk mamablog, mama van dijk
geloof

Tafelgoud

Het is rond etenstijd. De jongste pluk ik iets daarvoor van de bank. Haar slaperige ogen doen nog minutenlang herinneringen aan haar heftig nodige powernap van zojuist. We eten. Of eigenlijk ik eet. De kinderen klieren wat en stoppen tussendoor een flinterdun stukje kip naar binnen..

Continue Reading