rouwverwerking, verlies, kind, mamablog, omgaan met verlies
geloof

Rouwverwerking – Naomi (3) “Is opa daar mama? Ik heb hem gemist”

“Allen vermoeid en belast kom tot Mij.” Uit volle borst zingen mijn gedachten mee terwijl mijn stem stil blijft. “Uw nabijheid is wat ik verlang. ” Aan tafel komt een gesprek op gang. Een gesprek rondom rouwverwerking, verlies, gemis en het zicht op de toekomst. Een gesprek met een driejarige die in eenvoud het gemis zo mooi kan verwoorden.

Rollercoaster

De afgelopen weken, maanden, zijn zwaar geweest. Een rollercoaster waar geen achtbaan tegenop kan. Normaliter houd ik van ze. Het slingeren in zo’n wilde variant van links naar rechts terwijl de adrenaline kick door je lijf schiet. Als we in afgelopen weekend samen om de tafel zitten blikken we weer even achterom. Alweer twee maanden geleden stonden we om het graf van onze (schoon)vader. Veel te jong moesten we afscheid nemen. “Zullen we naar opa?” roept mijn dochter opgewekt. Goed lieverd. Die middag racet ze over de begraafplaats, de route naar zijn graf had ze zo goed onthouden. Trots stapt ze van haar nieuwe fiets ter hoogte van zijn graf terwijl ze wegloopt. Haar voetjes zet ze op het zand. “Nu heeft opa hem ook gezien”.

Bijna beter?

Thuis aan de keukentafel is het dochterlief die vervolgt; “Opa is nu weer bijna beter?” Ik sla een arm om haar mooie lijfje heen. Ja lieverd, opa is al beter. En ik vervolg “..omdat hij nu in de hemel woont.”

De gedachte dat zij haar opa later nauwelijks zal herinneren maakt me verdrietig. Ik kijk op terwijl ik probeer te voorkomen dat mijn ogen vol lopen.

Ooit komt er een dag dat de hemel openbreekt en de doden zullen opstaan. Ooit komt er een dag dat U terug komt op een wolk en dat U kijkt met ogen, stralend als de zon – Gerard Troost

Paasweekend

We leven naar Pasen toe en voorbij de geschilderde eieren en de chocolade hazen in zoveel verschillende maten zie ik de Vaderliefde opnieuw. Een Liefde met doorboorde handen en open armen. Het is Zijn stem die ik die morgen hoor klinken in mijn hart; “Kom maar bij mij, allen die vermoeid en belast zijn. ” De weg is vrij.

Ik hoop dat je die woorden vandaag tot je mag nemen.  Geloof mij, dan smaakt dit paasweekend alles beter.

-x- Mama van Dijk

Previous Post Next Post

You Might Also Like

1 Comment

  • Reply Lida 2 april 2018 at 20:29

    Wij zijn ook Goede Vrijdag bij de graven van onze opas en oma wezen kijken met de kinderen. Goede vrijdag en ook het wonder van Pasen komen dan nog beter binnen.
    Lida onlangs geplaatst…Glasvezel voor buitengebied Noordwest VeluweMy Profile

  • Leave a Reply

    CommentLuv badge

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.