Enigszins verslagen van een nieuwe dag met nieuwe treurige headlines zoek ik die bewuste morgen naar een lamp in de bouwmarkt. Eentje die in het herfstige weer niet erg opvalt in het interieur maar wel voldoende licht geeft. Zodat de ogen van zoonlief in het donkere seizoen iets meer kunnen zien. Verslagen door het nieuws van deze morgen volgt er licht uit onverwachte hoek..
Op de snelweg
Op de snelweg, op grootmoeders tempo, rijd ik mijn zoon wiegend in slaap terwijl er worship uit de speakers komt. Mijn oog valt op een enorme bak licht dat achter een bizar wolkendek voorbij schijnt. Ik denk aan de morgen die zonder gebed aan tafel zo vliegensvlug voorbij vloog. Ik denk aan het moment dat ik ze voor ze op pad stuurde nog snel bijeen riep. In een kring, staand, met verstrengelde handen, Zijn zegen en bescherming voor vandaag mocht toebidden. En toen vlogen ze uit. Ik onderweg, zij naar school. En terwijl ik mijn weg vervolg in de auto en ik het licht én het donkere wolkendek daaromheen aanschouw klinken er woorden uit mijn mond;
Het Hemelse Licht schijnt sterker in de duisternis.
Ik krijg kippenvel. Wow, waar kwam dat ineens vandaan? Ik glimlach en ik mijmer. Hoe de wereld inderdaad met elke dag, een beetje duisterder lijkt te worden. Maar te midden van die duisternis gaat het Hemelse licht feller schijnen. Een weeenstorm maakt zich klaar voor de bevalling. Een bruid kijkt nog even in de spiegel voor de bruidegom aanklopt. Des te meer de duisternis uitrukt, des te meer het Licht zichtbaar word.
Wanneer ik reageer met een aantal hartjes op een prachtig concert dat online word gedeeld, volgen al snel pop-upjes met reacties van mensen die me het leven niet meer gunnen. Ik rapporteer en ze verdwijnen. Maar het blijft hangen in gedachten. De online wereld, en dat daarbuiten, is voor zoveel broers en zussen over de hele wereld al een slachtveld, een duisternis geworden. Het ene terreur volgt het ander op. En de duisternis wint terrein over landsgrenzen heen. En als we dat beseffen met hen, zoals we samen broers en zussen zijn in de Heer, dan lijden wij mee. Als het lijden, de haat, hen treft omwille van de naam van Jezus. Dan treft het ook jou en mij. En soms, herken je dat? Dan is die pijn heel voelbaar in je hart.
Wanneer de wereld je haat. Bedenk dan wie ze eerder haatte. Lees vandaag eens Johannes 15.
We zijn hier slechts te leen. Op een aarde die soms plots en minder plots maar voelbaar ten onder lijkt te gaan en de liefde soms zo lijkt verloren. Maar in de handleiding van ons leven zijn we nog steeds gemaakt om Hem groot te maken. Dwars door die duisternis. Niet door anderen het zwijgen op te leggen, met kogels te schieten, messen te trekken of elkaar als moordenaars uit te maken. We zijn gemaakt om met liefde te strooien. Om de duisternis te laten verdwijnen door het Hemelse licht. In de wereld, maar niet van deze wereld.
Liefde
Neem de ander onder je hoede, help de zwakken, voed de armen, zucht mee in het lijden en bouw elkaar op met woorden van hoop. Strooi hartjes waar je kunt en breng elkaar in de Troonzaal van de Vader, in gebed. Bestorm de hemel, zelfs als het zwijgen je wordt opgelegd.
Het Hemelse Licht is sterker en schijnt feller, in de duisternis.
-x- Mama van Dijk
No Comments