Als alles mee zit kom ik precies om 09:00uur aan bij Bartimeus. De navigatie doet zijn ding en ik volg trouw. Er gaat van alles door mijn hoofd die morgen op weg naar bekend terrein. Het is druk, achterin de auto zit oma naast het kleine mannetje dat inmiddels alles behalve klein was en geen idee had waar ik hem vandaag dan weer mee naartoe zou nemen.
Bekend terrein
Ik herinner me die eerste keer dat ik hier in Zeist de parkeerplaats op rijd. Ik herinner me de zorgen, de maxi cosi, het allerliefste baby’tje, de onderzoeken en de woorden van de professionals. Onze zoon bleek een aangeboren horizontale Nystagmus te hebben, maar zien kon hij zeker. De toekomst zou uitwijzen wat wél en niet te zien zou zijn. En in/met welke omstandigheden of hulpmiddelen. Bij tijden een spannende achtbaan waar we samen als gezin, zonder keuze maar met vertrouwen, in waren gestapt.
God voorziet en maakt beter!
Zijn eerste echte woordje is hoe kan het ook anders; kijken!
Juda of zoals we hem liefkozend al snel noemen, Juus, blijkt een liefde te hebben voor het zien. Zijn enthousiasme in zijn stem is een paar deuren verder hoorbaar wanneer hij dingen opmerkt. En zijn eerste echte woordje is -hoe kan het ook anders-; “kijken”! Juda blijft ons verbazen. Maar in alle stappen binnen de oogwereld die we zetten klinkt vooral een liefdevolle echo van zijn Maker in ons hart. Leun maar op Mij. Ik maak beter! Zoals zijn naam* dat meerdere keren per dag over zijn leven uitroept! *Juus = God voorziet en maakt beter.
We weten niet wat het “beter” zal zijn. Of dat straks aan de overkant is of nu al hier eersterangs bij het aanschouwen van meer wonderlijks.
Extra screening
Wanneer Juda afgelopen maanden dingen lijkt te kunnen zien die we tot dat moment als onmogelijk beschouwen, gaan we staan in het volste vertrouwen dat God meer aan het doen is dan dat wij hopen. Je las er hier over. En dus plannen we een extra screening zodat we glorie kunnen geven aan Hem die het toekomt!
En toen was het zover, extra screening, vandaag. Onze enthousiaste peuter ondergaat alle testen en onderzoeken met een glimlach. Af en toe een roetsj van de glijbaan -of een graai uit de soesjes schaal tussendoor- maken het vooral een groot gezellig avontuur. En dan is daar de uitslag. Zonder in medische termen uit te weiden kunnen we stellen dat Juda op dit moment nét binnen de brede normale marge valt van zicht zoals leeftijdsgenootjes.
“Binnen Normaal”. Lees dat nog eens! Woorden die we 2 jaar geleden het allerliefst hadden willen horen. Een verdenking van onderontwikkeling binnen het oog werd ook nog eens uit de lucht gehaald toen vandaag bleek dat op de nieuwe beelden daar helemaal geen sprake van is. Terwijl er een stel waterige ogen de ruimte vullen kijken we vol trots naar de kleine man en met een nog dankbaarder hart naar boven.
Terwijl er een stel waterige ogen de ruimte vullen kijken we vol trots naar de kleine man en met een nog dankbaarder hart naar boven.
Joy telefoon? ..vraagt hij allesomvattend wanneer we naar buiten lopen.
Oh, jij, lieverd. We stappen de auto binnen, snoeren onszelf vast en rijden naar huis met opwekking 900 als vernieuwd door de speakers. Joy!
Dat Juda een aangeboren Nystagmus heeft waardoor zijn ogen wiebelen en dat zijn zicht aanzienlijk beïnvloed is zeker. Menselijk gezien blijft dat. Of hij over een jaar nog steeds meegroeit met z’n leeftijdsgenootjes in de normale marge dat is de vraag. Wanneer Juda ziek is of de zichtomstandigheden minder goed zijn, dan zal hij dat gelijk merken. Zo klonk het ook vandaag. Maar ondanks, en in, dit alles, zien wij God en Hem alleen!
En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.
Jesaja 9: 5 HSV
Glorie, aan Hem alle eer! God is goed!
-x- Mama van Dijk
No Comments