In de post ” een bijzondere aankondiging ” lazen jullie een paar maanden geleden over een aankondiging van niet zomaar een zwangerschap. Het was er een die me raakte, een mooie en emotionele tijd brak aan. Mijn tweelingzus bleek zwanger. In verwachting mijlenver bij ons vandaan, in Jeruzalem. Vandaag is er opnieuw een wel heel bijzonder aankondiging..
Er is niets zo vreselijk als stilstaan, vind ik dan. Ik verloor tien kilo en schrijf erover in deze rubriek MAMA.lijnt, wauw, fijn! Natuurlijk, zeker! Maar er moesten er zeker nog 6 af. 6 flinke pakken suiker dus, hoe kon ik stilstaan. At ik teveel, te weinig? Kwam het door de afgelebberde haribo’s die ik door mijn peuter nu en dan in de mond geworpen kreeg? Of door dat snoepje dat ik stiekem weggriste, iets te vaak misschien? Die chocoladepoeder die ik door de koolhydraat arme yoghurt strooide of mijn zoetstofgebruik? Ik sta stil, en ja daar kon ik toch zeker wat aan doen..
Slechts enkele weken geleden nog pak ik een stel tassen in voor een hoognodig logeerpartijtje van onze jongste dochter Fleur, ruim 8 maanden. “Wij zijn er unaniem over uit dat Fleur vannacht bij ons slaapt” Ik lach als ik het appje van mijn ouders onder ogen neem. ” Geen discussie mogelijk, hoelaat mogen we haar halen dan kun jij weer een keer doorslapen” vervolgen zij zonder mijn reactie af te wachten. Hoe dat logeerpartijtje verloopt, je leest het vandaag…
Oh nee, is het echt zo erg? Het is een doodgewone woensdag als ik besef dat ik een afspraak heb gemist. Opnieuw, alweer. ” Net naar het bureau geweest, wat wegen jouw meisjes? “ Hmm… geen idee eigenlijk, ik ben al zo lang niet meer op het consultatiebureau geweest, beantwoord ik het binnenkomende bericht en vervolg; ” Ik zal eens kijken wanneer ik eigenlijk een afspraak had.” Oeps…
Barneveld, bekend (naast mamablogger Mama van Dijk) om zijn kakelende kippen. En als rasechte Barnevelder laat mij deze fipronil affaire zoals hij in de media zo bijzonder word genoemd ook niet geheel in koude kleren zitten. Van cameraploeg in de kerk tot lege schappen in de winkels. De verandering van een prachtig beestje in een gevaarlijk monster, als je alles zou geloven…
De eerste maanden van het leven van Fleur zijn zwaar geweest. Af en toe liet ik je op Mama van Dijk even (mee)voelen hoe de achtbaan van emoties ons jonge gezinnetje door elkaar wist te schudden. De eerste maanden van het leven van ons kleine meisje vielen haar zwaar. Alles was teveel. Elke prikkel kwam te hard binnen. Mama’s armen waren niet goed genoeg…