Daar zit je dan, met je goede gedrag. Eerder al besteedde ik aandacht aan mijn liefde voor borstvoeding, het antenataal kolven, hoe de productie voorafgaand aan je bevalling al op te wekken is. En hoe dat in zijn werk ging. Ja, daar zit ik dan. Een reuze boezem waar het melk uit spuit. De stuwing die de voorgevel slechts voor korte tijd deed veranderen in harde bowlingballen..
“We koesteren het bijzondere moment waarop we vervolgens in ontlading, verwondering en dankbaarheid elkaar aankijken.” Met enorme vaart schoot dochterlief de wijde wereld in. En prompt barst daar de roze wolk los. Daar is ze dan, onze dochter, Fleur (Feline Laurène)! Luidkeels worden we begroet. Na de eerste ontlading kijken we verwonderd met ogen die zich steeds opnieuw vullen naar ons prachtige meisje en naar elkaar. Er zijn geen woorden voor..
De bevalling komt op gang. Het was manlief die net de deur uit liep voor de nodige cafeïne toen de gynaecoloog de verloskamer kwam binnenlopen. De eerste zak antibiotica is ondertussen ingelopen concludeert ze, er word besloten te starten met de weeën opwekkers i.c.m. met het breken van de vliezen middels de elektrode die op het hoofdje word geplaatst. Been there, done that?
We zijn ruim 37 weken op weg als we opnieuw de gynaecoloog bezoeken. “Meld je aanstaande maandag op de verloskamers als het dit weekend niet doorzet, dan gaan we je inleiden”. De woorden lijken nog niet helemaal binnen te komen als de gynaecoloog ze tijdens deze controle uitspreekt. Iets later, wanneer we door de gangen van het ziekenhuis wandelen zie ik twee glunderde ogen mijn kant op kijken wanneer manlief zegt ” Aanstaande maandag Wil, dat is super!” Na de valse start van een paar dagen eerder merk ik dat mijn enthousiasme nog niet zo ver reikt. Wat nou als… Als de gynaecoloog op dat moment toch alsnog anders besluit?
Het is begin november als de bevalling toch echt al begonnen lijkt. “Geen weg meer terug! Het is begonnen!” Enthousiast en eerlijk bericht ik dat het inderdaad is begonnen als ze vragen hoe het met me gaat die dag. Ons tweede wonder is onderweg. Hoera! Toch? Om de drie minuten probeer ik met een kalmte de weeën weg te zuchten. Het begin is er..