Een aantal weken geleden voer ik gesprekken met enkele geliefden uit mijn omgeving, ik maak hen bekend hoe mijn hart er naar verlangt dat God ook op Mama van Dijk de eer krijgt en ik ook dit met u en jou mag delen. Mama van Dijk, mijn persoonlijke blog over het leven als christelijke mama en de ontdekkingsreis door het moederschap voelde voor mij immers als een cadeautje in alle opzichten. Ik wilde het aan Hem teruggeven. En dat werd mijn gebed. Dat door Mama van Dijk mensen geraakt worden door Zijn Vaderliefde.
Het is een aantal weken geleden als dan ineens mijn telefoon gaat. Het is de redactie van de Veluwe totaal dat graag een interview wil plaatsen met Mama van Dijk in het huis aan huis blad van de regio. Trots vertel ik hoe het allemaal begon, wat mijn visie en doel is voor Mama van Dijk. Hoe ik mensen wil aanraken door te gaan voor pure liefde in de reis van het moederschap zonder dat ik daar teveel mijn christelijke identiteit de boventoon laat voeren. Mama van Dijk is er immers voor iedereen die met een lach en een traan, en af en toe een dikke knipoog naar het moederschap herkenning en ontspanning wil vinden.
Afgelopen zondagavond schrijf ik voor het slapen gaan de woorden van mijn hart na de tragedie van het weekend waarin twee jonge tienermeisjes worden vermoord. Mijn handen vormen woorden zonder dat ik denken hoef. Niet veel later deel ik onderstaande blogpost met u en jou op de Facebookpagina van Mama van Dijk. In slechts enkele minuten gaat het bericht viral. Honderdduizenden mensen mochten afgelopen dag de getuigenis lezen die jullie massaal in liefde deelden. Mama van Dijk word overspoeld met reacties. Ik kan alleen maar zeggen lieve lezers, vuur pijlen van liefde af in een wereld die in vuur staat. Laten wij opzien in deze tijden van nood, naar onze Hemelse Papa. Aan Hem alle eer.
” – V E R S C H E U R D –
Vanavond pak ik even extra de handjes van mijn meisjes vast.
Strijken mijn handen door hun haartjes, fluister ik zachtjes hun naam. Kus nog even hun gezichtjes, zo vlak voor zij slapen gaan.
Lieve Vader, beschermt u toch het leven in een wereld die vergaat, van wanhoop en ellende, gevuld met zoveel haat. Vader, troost de mama’s en de papa’s, ver weg, en zo dichtbij. In het leed dat word gedragen. Alstublieft, staat U ze bij! In onzekerheid van morgen, in zoveel tranen, zoveel nood. Geef hoop op troosteloze dagen. Voor de kilte van de dood.
Er zal een tijd gaan komen, dat zij, mijn dochtertjes, op eigen benen staan, vol energie en levenslust hun eigen wegen gaan. Maar hoe kan ik ze beschermen tegen de oorlog en de strijd die word gevoerd in deze wereld, vol onrust, haat en nijd.
Op slechts een kleine afstand van onze woonplaats vind de nachtmerrie plaats van elke ouder. Een kind dat word vermist, een kind dat word vermoord. Mijn hart huilt. Woorden schieten tekort. Onze gedachten en gebeden gaan uit naar deze families.
Lieve mama’s en papa’s, verscheurd door het verdriet. Er is een liefdevolle Vader die naar u luistert, hoort en ziet. Mijn woorden kunnen slechts troosten. Mijn armen verwarmen slecht de pijn. Maar mijn handen zullen steeds voor u en jou gevouwen zijn. ”
-x- Mama van Dijk
No Comments